Συναντάται κυρίως σε προστατευμένα σημεία-μικροπεριβάλλοντα για την ανάπτυξη του (από τις δυσμενείς κλιματικές συνθήκες όπως π.χ. υψηλή θερμοκρασία, μεγάλη ένταση φωτός και κυρίως ξηρασία) όπως αυτό του εσωτερικού της κόμης του αβοκάντο ή σε συγκεκριμένα δένδρα. Οι ζημιές που προκαλεί ο θρίπας σχετίζονται μόνο με την αισθητική (εξωτερική) εμφάνιση του καρπού και προκαλούν ποιοτική υποβάθμιση του. Συγκεκριμένα, στους καρπούς προκαλείται το σύμπτωμα της εσχάρωσης από τις απομυζήσεις και τις ωοτοκίες των θριπών ενώ εξαιτίας των αποχωρημάτων τους μπορεί να προκληθεί και δευτερογενώς ανάπτυξη καπνιάς. Άλλο σύμπτωμα που εμφανίζεται στους καρπούς είναι κυρίως χάλκινη απόχρωση στην περιφέρεια των αναπτυσσόμενων καρπών ή στα σημεία επαφής τους, ανάπτυξη φελλώδους ιστού στην επιφάνεια του καρπού ενώ σε περιπτώσεις μεγάλων προσβολών, ο φλοιός σχίζεται. Οι προσβεβλημένοι καρποί δυστυχώς καθίστανται μη εμπορικοί.

Η αποτελεσματική αντιμετώπιση του θρίπα εξαρτάται από τον έγκαιρο εντοπισμό της ύπαρξής του μέσα στον αβοκαντεώνα και την έγκαιρη λήψη μέτρων. Προτείνεται λοιπόν:
• Ρύθμιση της τρυφερής βλάστησης με αντίστοιχη ρύθμιση άρδευσης και λίπανσης.
• Συχνή (κάθε 7-10 ημέρες) παρακολούθηση της τρυφερής βλάστησης, των καρπιδίων αλλά και των αναπτυγμένων καρπών, κυρίως στο εσωτερικό της κόμης των δένδρων και στα σημεία επαφής καρπών για τον έγκαιρο εντοπισμό των πρώτων προσβολών του θρίπα.
• Σύντομη συγκομιδή αρχικά των προσβεβλημένων καρπών του αβοκαντεώνα ή αφαίρεση των μεγάλων καρπών από τα τσαμπιά.
• Εφαρμογή του εγκεκριμένου σκευάσματος αρχικά σε μεμονωμένα δένδρα, όπου έχουν προηγουμένως καταγραφεί πληθυσμοί του εντόμου.
• Αποφυγή αλόγιστης χρήσης εντομοκτόνων για την αποφυγή ανθεκτικότητας αλλά και επιβάρυνσης του καρπού με υπολείμματα που εξαιτίας της λιπαρότητάς του, μπορεί να τα διατηρεί.

Βαρύπετρο, Κερά, Αγιά.